مطالعه آزمایشگاهی کنترل نشت از پی های آبرفتی

نشت از پی سازه های دریائی و از جمله دایک های ساحلی، یکی از مسائل مهم در امر کنترل شوری اراضی ساحلی و نیز پایداری سازه های دریائی به شمار می رود. در خصوص نشت از پی سازه های آبی تاکنون تحقیقات زیادی، بویژه در قالب مدل های عددی انجام شده است که برای ارزیابی درستی آنها به داده های صحرائی و آزمایشگاهی نیاز است. در این تحقیق برای بررسی اثر عوامل موثر بر نشت از پی دایک های ساحلی، یک مدل آزمایشگاهی به طول 9 متر، ارتفاع و عرض یک متر با استفاده از اسکلت فولادی و جداره های شیشه ای و پلکسی گلاس(plexiglas) ساخته شد. مصالح پی، ماسه تمیز ساحلی بود که با تراکم یکنواخت در عمق 50 سانتیمتری پایینی فلوم مورد استفاده قرار گرفت. پرده آب بند و پتوی رسی(بلانکت) بعنوان متغیر های طولی، از ورقه های پلکسی گلاس ساخته شدند. ترازهای پیزومتریک در وجه پایین دست دایک با استفاده از پیزومترهای شفاف با قطر کم اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که نسبت طول بهینه بلانکت و عمق پرده آب بند به عمق آب مخزن و ضخامت پی به منظور  حداقل نمودن دبی نشت و کنترل فرسایش درونی، به ترتیب برابر 8 و 8/0 می باشد.